Madryckie Szaleństwo

Rozdział pierwszy: Czasem przypadek przewraca nasze życie do góry nogami. 

Rozdział drugi: Nikt nie jest wart naszych łez, a ten, który jest ich wart, nigdy nas do nich nie doprowadzi.

Rozdział trzeci: Desperacja popycha kobiety do dziwnych rzeczy.

Rozdział czwarty: Kiedy łamiesz zasady, łam je mocno i na dobre.

Rozdział piąty: Serce również ma swoje sprawa, a ludzie nie słuchający go są głupcami.

Rozdział szósty: Kobieta patrzy na jednego mężczyznę, rozmawia z drugim, a myśli o trzecim.

Rozdział siódmy: Jedyna miłość, która nas nigdy nie zdradzi, to miłość własna.

Rozdział ósmy: Trzeba nie znać sztuczek kobiety, aby uwierzyć w jej cnotę.

Rozdział dziewiąty: Dziecko to uwidoczniona miłość.

Rozdział dziesiąty: Trzeba wielu lat, aby znaleźć przyjaciela, wystarczy chwila, aby go stracić.

Rozdział jedenasty: Desperacja robi z ludźmi głupie rzeczy.

Rozdział dwunasty: Tylko głupcy się nie zmieniają.

Rozdział trzynasty: Przyjaźń to coś pięknego, nie zawsze udanego.

Rozdział czternasty: W kobietach dobro, litość i miłość mieszka.

Rozdział piętnasty: Nasze namiętności często stają się naszymi nieszczęściami.

Rozdział szesnasty: Miłość pociesza jak słońce po deszczu.

Rozdział siedemnasty: Dziecko jest chodzącym cudem, jedynym, wyjątkowym i niezastąpionym.
Rozdział osiemnasty: Miłość czyni mężczyznę ślepym. 
Rozdział dziewiętnasty: Charakter człowieka jest jego przeznaczeniem.
Rozdział dwudziesty: Szczęściem jest posiadanie dużej, kochającej, dbającej i bardzo blisko ze sobą związanej rodziny.

KONIEC